jueves, 27 de noviembre de 2008


Irakasleak pazientziarekin entzuten badute, eta modu lasaiean erantzuten badute, kasu gehienetan umeak normaltasuna berreskuratzen du.
Irakasleak maitasuna erakutsi behar du eta txarto egiten dabilela ez dio ikusarazi behar, izan ere, horrela umea gutxi hitzegiten hasiko da, beldurra sentituko du baztertua izateagatik, berbak aldatuko ditu... Lar eskatzen bazaie lortzen den gauza bakarra umeak errepikatzea saihestu nahi izatea eta berba egiteko esfortsua egitea eta berba egiteko muskulua tentsioan jarri eta baita gorputz guztia ere eta guzti honek ondorengoak sortzen ditu:
- Hizetako zatiak errepikatzea
- Pausaguneak
- Berba egiterakoan ezeroso sentitzea
- Berba egiterakoan esfortsua egitea
- Luzapenak
- Tentsioa
- Berba egiten hasteko zailtasunak
- Hitza aldatzea geldi daitekeela uste duenean
- Ez erabiltzea (ez, bai, ongi...)
- Klasean parterik ez hartzea eta lotsatiak izatea



http://www.ttm-espana.com/

RITMOSENSOREA

Guztiok berdinak gara, guztiok barre, negar… egiten dugu, baina zoritxarrez mundu honetan batzuk beste batzuk gehiago.
Totelak ere, sufritzen duten pertsonak dira. Horregatik kontzientziatu gaitezen eta pentsa dezagun ez dela nahiko beraiengatik pena sentitzea. Gure gizartean gizarteratu ditzagun, eta beste pertsonak bezala sentiaraztea lor dezagun. Nahikoa da horrenbeste krudelkeria eta sufrimendu. Ez gara beste inor baino gehiago. Ikus dezagun bideo hau eta jar gaitezen pertsona hauen azalean minutu batzuez., agian horrela zertxobait gehiago ulertzea lortuko dugu.

No hay comentarios: